32e zondag A: Als Het Er Op Aankomt….

Evangelie (Mt. 25, 1-13)

In die tijd vertelde Jezus zijn leerlingen de volgende gelijkenis: Het zal met het koninkrijk der hemelen gaan als met tien meisjes, die met hun lampen op weg gingen, de bruidegom tegemoet.Vijf van hen waren dom en vijf verstandig. Want de domme namen wel hun lampen met zich mee, maar geen olie. Maar de verstandige namen ook olie mee in kruiken, niet alleen lampen. Omdat de bruidegom op zich liet wachten, dommelden ze allemaal in. Midden in de nacht klonk er geroep: `Daar is de bruidegom! Ga hem tegemoet!” Toen stonden alle meisjes op en maakten hun lampen in orde.

De domme zeiden tegen de verstandige: `Geef ons van jullie olie, want onze lampen gaan uit.” Maar de verstandige gaven ten antwoord: `Nee, er mocht eens niet genoeg zijn voor ons en voor jullie; ga liever naar de verkopers en koop voor jezelf.” Toen ze weg waren om te kopen, kwam de bruidegom, en de meisjes die klaar stonden, gingen met hem mee naar binnen voor de bruiloft, en de deur ging dicht. Later kwamen ook de andere meisjes en riepen: `Heer, heer, doe open voor ons.” Maar hij antwoordde: `Ik verzeker jullie, ik ken jullie niet.” Wees dus waakzaam, want je kent dag noch uur.                                

Overweging:

‘Als het er op aan komt……’

Dierbare vrienden,

Als er iemand in het water valt en dreigt  te verdrinken,

ga je niet eerst uitgebreid overleggen,

wanneer en wie hem zal redden.

Als het er op aan komt, spring je gelijk in het water.

Niet treuzelen maar doen.

of er breekt een vechtpartij uit,

dan ga je als voorbijganger
niet eerst koffie drinken,

maar bel je direct 112.

Kom in actie, doe wat!!

Als iemand je echt nodig heeft, in hoge nood verkeert,

ga je niet eerst je puzzel afmaken, of uitgebreid ontbijten.

Als het er op aankomt, laat je alles liggen

en ga je tot handelen over.

Ja, als het er op aankomt…

In de parabel die Jezus vandaag gebruikt

om zijn visioen van het Koninkrijk uit te beelden,

zijn er 2 keer 5 meisjes (kunnen natuurlijk ook jongens zijn),

die elk aan het wachten zijn op de komst van de bruidegom.

Het wachten duurt lang, ze dommelen in. Wel begrijpelijk.

Midden in de  nacht wordt er  geroepen:
‘Daar komt de bruidegom. Vlug, maak je gereed.’

Ja, en dan zie je het verschil.

Als het er op aankomt …

weten de vijf wijze meisjes te handelen.
Ze hebben voldoende olie en voorraad;

dus steken ze de olielamp aan

en gaan midden in de nacht de bruidegom tegemoet..

De andere meisjes zitten te klungelen.
Door het lange wachten is alle olie opgebrand

en dus krijgen ze de lampen niet aan.

Reserveolie vergeten… daar hebben ze niet aan gedacht.

Moeten ze eerst nog naar de Jumbo om olie te kopen.

Je begrijpt het al: dan zijn ze harstikke te laat.

Als het er op aankomt, moet je er wel helemaal zijn.

Ik heb me afgevraagd: wat betekent die parabel nu voor ons?

Wat is nu de olie, die wij nodig hebben?

De persoon die de drenkeling ziet en in het water springt,

heeft de bereidheid, de olie, in zich om de ander te redden.

Hij doet het gewoon.

Bij die vechtpartij of ongeluk,

heeft die voorbijganger de wijsheid, de olie, om 112 te bellen.

Als iemand in hoge nood bij je komt,

rekent die op ons medeleven, de olie, en kom ie tot actie.

In de jaren zeventig is er ooit een oliecrisis  geweest,

weet u het nog… Het hele verkeer lag stil….
En nu bij de eerste lockdown kwam de hele wereld tot stilstand.
Dat is nog nooit eerder in de geschiedenis gebeurd.
En nu komt er opnieuw een tweede crisis.
Het lijkt wel een wereldwijde ‘zondvloed’,
er is wel brandstof, maar we kunnen hem niet gebruiken

Zonder olie, geen leven.

Hoe is het met onze persoonlijke olievoorraad gesteld?

Is er (soms) ook wel eens een oliecrisis?

In de gewone gang van ons leven,

kunnen we allemaal wel eens indommelen.

Er gebeurt niet zoveel bijzonders meer, het wordt stil.
Er wordt weinig beroep op ons gedaan.

Dan verkeren we in de slaapstand, zijn niet meer online.

Iedereen heeft van die momenten of tijden,
dat zijn leven op een laag pitje staat.
Dat we het doel van ons leven uit het oog verliezen.

Maar als het er op aankomt, ben ik er dan helemaal?
Heb ik dan voldoende brandstof, olie in mijn  hart?

Weet ik dan dat liefde de voornaamste brandstof is?

Super en ongelood!

Dat ik daarmee elke lamp brandend kan houden?
Dat die dan voldoende licht geeft om mijn taak te vervullen?

Of is mijn tank bijna of helemaal leeg?                                                                               Ben ik te druk met mijn eigen zaken geweest?
Of laat ik het leven maar lopen….

Heb ik helemaal geen energie of ruimte meer over voor mijn naaste??

Heb ik niks meer te geven, is het op….?

En Jezus als pompbediende….. (sorry voor de vergelijking).
Bij Hem mogen we tanken, bij Hem is leven,
is liefde, is inzet, is overgave en compassie, is medeleven.
Bij Hem kunnen we zien, wat echte liefde is.
Wat een inzet, wat een kracht gaat er van Hem uit.
Terecht kan Hij zeggen:
‘Hou van mekaar zoals ik van jullie heb gehouden’.

Misschien zij we geneigd in een soort corona – lethargie te vervallen.
Het duurt al zo lang en het gaat nog een eeuwigheid duren,

voor het voorbij is.
Daarom,  terug in mijn eigen bubbel, mijn eigen comfortzone.
Ik sluit me af  van de werkelijkheid en dan raakt alle olie op.

Het zou ook anders kunnen:

En in elke eucharistische ontmoeting met Hem, mogen wij tanken:

Als wij eten van zijn  brood

en drinken uit zijn kelk, worden wij vervuld

van zijn Spirit, zijn Liefde, ja zijn Olie.

Ja, als het er op aankomt,

kunnen we deze week klaar staan

om dat Rijk van God, die nieuwe wereld , waar te maken

in het leven van alle dag.