District Sint Jan Bezziningsdag met B.Jan Hendriks

Afgelopen week hield het SVD Sint Jan District zijn eerste bezinningsdag met Bischop Jan Hendriks [Auxiliary Bisdom Harlem- Amsterdam] als de recollectie begeleider, het was een vruchtbare vergadering en voorbereiding voor het seizoen van Advent en Kerst. Onderaan is een kopietje van het artikeltje van de Bischop op zijn website arascal.nl:

Bezinningsdag voor de priesters van SVD in Hoofddorp

Missionarissen in Nederland

nieuws – gepubliceerd: woensdag, 15 november 2017

Woensdag 15 november hielden de priesters van het SVD district van Sint Jan een bezinningsdag in Hoofddorp ter voor­bereiding op de Adventstijd. Zij werken in Amsterdam, Hoofddorp, Den Haag, Schiedam en Breda.

De oudere priesters zijn Nederlanders, de jongere zijn afkomstig uit verschillende Aziatische en Afrikaanse landen. Zij zijn werkzaam in cultureel zeer gemêleerde gebieden in Nederland, zoals de Bijlmermeer, Amsterdam Oost en de Schilderswijk. De oudere Nederlandse priesters vervullen een prachtige brugfunctie om de jongeren goed te laten landen. Zij zijn lid van een religieus instituut, de Societas Verbi Divini, de Sociëteit van het Goddelijk Woord.

Aan de hand van de Introitus-teksten van de zondagen van de Advent stonden we in de bezinning stil bij wat van ons verwacht wordt om een Adventsmens te kunnen zijn: een priester, een gelovige die de komst van de Heer verwacht. De eerste zondag begint met het verheffen van het eigen hart tot God: Ad te levavi… Dit verheffen van eigen hart en ziel tot God is meer dan ooit noodzakelijk, omdat we leven in een maat­schappij die niet gelovig of godsdienstig is en religiositeit met een zeker dédain bekijkt. De wereld om ons heen wordt gekenmerkt door secularisatie, decadentie, met een enorm accent op seksualiteit (als ik de TV aanzet, gaat het op de meeste Nedelrandse zenders over seks-gerelateerde onderwerpen). Verder zijn geld en macht heel belangrijk; velen zijn te druk, maken lange werkdagen en hebben geen tijd voor anderen, terwijl tegelijkertijd eenzaamheid het grootste probleem van onze samenleving is. Het valt mensen die uit andere culturen komen altijd op hoe sterk het individualisme in ons land is. Geestelijke waarden tellen niet of nauwelijks, materialisme is voerheersend. Wie daar alleen naar kijkt kan negatief worden en denken dat in dit land geen ingang kan zijn om het evangelie te verkondigen! Dat komt omdat we te menselijk kijken. Onze blik als gelovige en als priester moet die van Jezus zijn :”misereor super turbas”, ik heb medelijden met al deze mensen. We moeten met de ogen van Jezus kijken. Dat betekent ook dat het voor een priester cruciaal is dat hij mensen wil ontmoeten om hen de liefde van Jezus te geven.

In de samenleving hebben leed en lijden geen plaats; eliminatie van lijden, ook dat is iets van de westerse samenleving. De zorg­kosten rijzen de pan uit, alles moet uitstekend worden verzorgd en als dat niet meer gaat is er euthanasie en stervenshulp. Beide zijn een uiting van het verlangen van de mens om alles onder controle te hebben en van het niet aanvaarden van lijden (wat natuurlijk ook moeilijk is). Maar meer dan perfect geregelde en goed geadministreerde zorg telt de hartelijke liefde, het menselijk contact. Het menselijk aspect is het belangrijkste: wie lijdt met liefde is beter af dan degene bij wie uiterlijk alles in orde is, maar geen hartelijkheid ervaart. ”Misereor super turbas”. Denk ook aan de wapenspreuk van de paus: miserando atque eligendo, over de blik van Jezus naar Levi/Mattheus: een liefdevolle barm­har­tig­heid die tegelijk uitdaagt om stappen te zetten.
In deze samenleving is het des te belangrijker dat we leven in Gods tegenwoordigheid, Hem in het centrum plaatsen, zodat men niet alleen onze beperkte, eindige liefde ervaart, maar ook die van Hem. Is Hij erbij als je praat, als je loopt, als je bidt, als je sport enz. Je moet altijd bidden, zegt Jezus in het evangelie, dus je leven moet een gebed zijn, dat zit in de vraag: Is Hij erbij?
Ontmoet Jezus in de mensen die je mag ontmoeten.
Dankbaarheid en nederigheid zijn broertjes of zusjes en ze helpen ons om in Gods tegenwoordigheid te leven.

In de pauzes was er ook gelegenheid om met de priesters (nader) kennis te maken en te horen over hun taalstudie en inzet in ons land.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

call Svd Holland