22.12.2019: VIERDE ZONDAG VAN DE ADVENT A
22.12.2019: VIERDE ZONDAG VAN DE ADVENT A
Eerste lezing Jes. 7, 10-14
Evangelie Mt. 1, 18-24
In die dagen reisde Maria met spoed naar het bergland, naar een stad in Judea.
Zij ging het huis van Zacharias binnen en groette Elisabeth. Zodra Elisabeth de groet van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot; Elisabeth werd vervuld met de heilige Geest en riep met luider stemme uit: ‘Gij zijt gezegend onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot. Waaraan heb ik het te danken, dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt? Zie, zodra de klank van uw groet mijn oor bereikte, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot. Zalig zij die geloofd heeft, dat tot vervulling zal komen wat haar vanwege de Heer gezegd is’.
Overweging
God komt in stilte.
Over enkele dagen gaan we dat vieren.
God komt op een ongelooflijk gewone manier.
En daarom juist zo buitengewoon.
Het is daarom van belang het evangelie goed te lezen.
Het evangelie van vandaag probeert dat te zeggen.
We zijn geneigd dat evangelie te lezen
-als een historisch verslag.
Zo precies is het gebeurd.
-of als een bovennatuurlijke biologieles,
als het gaat om Maria’s maagdelijke ontvangenis.
-of als een geheel van theologische bewijzen:
dat Josef wel of niet de vader van Jezus moet zijn.
Maar daar gaat het uiteindelijk allemaal niet om.
Het gevaar bestaat daarbij,
dat we dan aan het wezenlijke voorbijgaan.
De evangelist Lucas probeert het onuitsprekelijke
uit te zeggen met woorden en beelden,
die bij de lezers iets van dat ‘goddelijk’ komen moeten oproepen:
Ik noem enkele van die beelden:
een maagdelijke geboorte;
ontvangen van de H. Geest
een engel des Heren
een visioen in een droom aan Josef.
Met deze beelden wordt er verwezen
naar het Eerste Testament.
Dankrijgen soms onvruchtbare vrouwen tóch een kind.
Denk maar aan Elisabeth, de moeder van Johannes de Doper.
Elisabeth was onvruchtbaar en Zacharias zeer oud.
Maar ook de geboorte van Simson,
die was ook niet verwacht en is toch geboren.
Om het goddelijke ervan te laten zien,
gebeurt er iets bijzonders, iets wonderlijks, iets ongewoons.
Dan zijn er beelden, noem het maar visioenen.
Lucas wil met zijn evangelie van vandaag zeggen:
‘Bij dit kind Jezus
is vanaf het begin, van meet af aan, God in het spel’.
Dat kan niet anders.
God komt in dat Kind onder ons,
niet als een storm maar als een bries.
niet als een almachtige heerser, maar als een kind.
niet als zomaar van een aardse vader, Josef,
maar ontvangen van de H. Geest.
Dat alles schept verwarring. Natuurlijk.
Kijk maar naar Maria.
Zij weet niet wat haar overkomt.
Als de engel haar komt zeggen,
dat ze moeder wordt van de Messias,
roept ook zij verwonderd uit:
‘Hoe kan dat, daar ik geen man beken?’
Ze begrijpt er helemaal niks van.
En toch zegt zij ‘ja’.
‘Mij geschiede naar uw woord.’
Ook wij begrijpen daar niks van.
Als we daar met ons nuchtere verstand in gaan peuteren,
komen we er niet uit.
Dan maken we het mysterie kapot.
Tenzij je oog hebt voor het mysterie.
Soms begrijpen mensen er iets van:
Als een jong stel een kindje krijgt,
hoor je ze soms zeggen:
ons kind is een Godsgeschenk!!
Dan gaat even de hemel open.
Hemel en aarde raken dan elkaar even.
Dan hebben ze iets van het mysterie begrepen.
Dat mysterie gebeurt ook ieder jaar met kerstmis:
Hemel en aarde raken dan elkaar, heel heftig.
Maar God komt in stilte.
Dat geldt voor ons gewone mensen,
zoals we hier gewoon samen zijn.
-God komt aanwezig, als wij hier op zondagmorgen
in Gods naam samen vieren.
-God komt ook aanwezig,
in de gewone relatie van man en vrouw;
als je echt van elkaar houdt;
-God komt aanwezig in de zorg voor je kinderen, kleinkinderen;
-God komt aanwezig in de kracht en bemoediging
die mensen elkaar geven;
-God komt aanwezig in de aandacht die aan de kleinen
en onaanzienlijken wordt gegeven;
-God komt aanwezig in ons begaan zijn met zieken,
met de vreemden en asielzoekers. enz.
Dan raken hemel en aarde elkaar, niet spectaculair.
Maar dan gebeurt er menswording.
Dan wordt God mens onder ons.
En dat juist vieren we met Kerstmis.
God komt onder ons aanwezig
in een kind dat de naam krijgt:
‘Emmanuel, wat bekent God met ons
Dit is een geheim; niet te begrijpen.
Zo gewoon, dat je God haast over het hoofd zou zien
zo gewoon is het.
Zijn komst kan ook ons in verwarring brengen.
Ook wij worden gevraagd, zoals Josef en Maria,
dragers en behoeders van nieuw leven te zijn.
Dat wij oog hebben voor Gods aanwezigheid onder ons.
Want het verhaal van God-met-ons is niet uit.
Het is een verhaal zonder einde.
Het hangt van ons antwoord af,
of God ook nu ‘God-van-mensen’ kan worden.
Durven wij Maria na te zeggen:
’Ja, mij geschiede naar uw Woord’.
Dat gebeurt, als wij God de ruimte geven.
In de stilte van het gewone dagelijkse leven.
En dan zeggen: ‘Laat God maar doen’.
Dan kan het ook dit jaar Kerstmis worden.
Pater C Maas, svd