Het Licht van de Emmanuel

P.Sedfrey William Tiu Nebres, SVD

De afgelopen weken had een van mijn collega’s een moeilijkheid. Hij stak het licht aan in de badkamer en na vijf minuten ging het weer uit. U kunt zich voorstellen, hoe lastig dat was. Hoe kan je leven zonder licht? Hoe moeten wij dat herstellen? Hij kreeg een helder idee van een niet technisch man. ‘Misschien moet je een nieuwe lamp indraaien. En hij deed dat. Sindsdien schijnt het licht, zodra hij het nodig heb.

Ik dacht aan dit gebeuren, toen ik de lezingen van Kerstmis overwoog. Gaandeweg werd duidelijk dat het Kind dat geboren is, licht is voor onze wereld. Dat licht schijnt in onze duisternis. Nu las ik ook dat de duisternis dat niet aanneemt. Waarom niet? Handelen we wel goed genoeg. Steken we de lamp wel op een goede manier aan?  Zou het niet net zo voor de hand liggen als dit verhaal van het licht in de badkamer?

Jezus, die geboren is in de donkere staf van Bethlehem brengt licht en is het Woord van God, dat onze duisternis verlicht. Wat voor licht brengt Hij eigenlijk? Op kerstmis vieren we dat God ons niet verschijnt als een spectaculaire, machtige, alles overheersende God. God verschijnt in menselijkheid en kwetsbaarheid. Hij verschijnt in vlees en bloed. Hij verlicht onze duisternis.

In het Johannes evangelie staat, dat die duisternis, dat zijn wij, dit licht niet willen aannemen. Het is te gemakkelijk, te weinig voor de hand liggend, tegelijk te gewoon. Maar het is ook te moeilijk. Gaat het hierover, wanneer we geloven? Gaat het hierover, wanneer we God willen dienen?

Ons wordt het Licht geschonken. Weten we of voelen we aan, wanneer we dat licht kunnen delen?  Ook hierover heb ik een verhaal. Een man zat mij in een auto. Hij vertelde, dat hij een probleem had.

En hij zei:  ‘Ik werk 24 uur per dag en 7 dagen in de week, en ik word Absolut niet extra betaald of gecompenseerd. Wat vindt u ervan?

’Nou zei de collega: u moet gaan klagen. Want dit kan toch niet U wordt misbruikt.

‘Ach, zei die mijnheer. U heeft wel gelijk, maar kan ik wel klagen bij mijn vrouw. Zij is het die ervoor zorgt, dat ik 24 uur beschikbaar moet zijn.

En zij is toch het licht in mijn leven. Wat zou ik loslaten, als ik zou beginnen te klagen.

Kerstmis is het feest van het licht. Dat licht schijnt in onze duisternis. Maar hoe kan dat als dat licht komt van een kwetsbare, nederige God. We weten dat niet goed, maar steeds meer duidelijk wordt, dat kerstmis ons vertelt dat God zeer dichtbij is. Hij heet niet alleen ‘Emmanuel’ god- met ons. Hij woont ook in onze duisternis. Gods is ook aanwezig in onze momenten van ontreddering, eenzaamheid en wanhoop. Hij woont graag in onze duisternis.  Hij heeft ervoor gekozen. Om dicht bij mensen te zijn. Hij leerde herkennen in een armoedige geboorte. Hij leerde ons in onze ziektes, in onze eigenwaan, in onze machteloosheid. Hij leerde ons kennen in onze diepste hopeloosheid, machteloosheid en eenzaamheid. Zo was hij er, toen Jezus aan het kruis Hong. Ja, lieve zusters en broeders, dit romantische beeld van de geboorte van Jezus is ook gericht naar het kruis.

God heeft naar ons gezocht en ons gevonden omdat Hij ons niet als een machtige en spectaculaire God verscheen, maar als een klein en kwetsbaar kind.  Dat vieren we met Kerstmis. Dat mogen we beleven, als we naar Jezus kijken als kind in een eenvoudige en armoedige kribbe. Die God mogen we ook beleven, als we in aanraking komen met de kleinheid van ons menselijk bestaan.